Van 26 tot en met 29 juni woonde ik een schrijfvierdaagse bij onder leiding van Joke de Jonge (docente bij een schrijfopleiding van Laudius en schrijfster van een aantal kinder- en jeugdboeken).
Inspirerende dagen in een prachtige bloemrijke omgeving. We waren met een kleine groep mensen die elkaar van te voren niet kenden.
Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar hoopte op schrijfinspiratie en goede feedback. Genieten van de luxe om me een aantal dagen alleen op het schrijven te kunnen concentreren.
Deze dagen gaven mij meer dan dat:
Joke wist een fijne sfeer te creëren met uitdagende opdrachten:
-geconcentreerd luisteren met dichte ogen naar geluiden om me heen of zonder te spreken alleen maar observeren en daarna de indrukken in een verhaal of gedicht verwerken.
-luisteren naar elkaars verhalen.. We hebben elkaar goed leren kennen in die vier dagen. Je hoeft helemaal niet expliciet te schrijven over wat je bezighoudt. Uit de details van een beschrijving van bijvoorbeeld de stad van je jeugd ontstaan beelden die gevoelens oproepen zonder deze te benoemen.
-mooie opdrachten, zoals die opdracht:”Schrijf een verhaal dat als titel heeft;”De troost van kleding.’ Er kwamen onverwachte herinneringen naar boven en mooie verhalen.
In de weken ervoor nestelden zich personages in mijn hoofd; ze hielden me overdag bezig en soms ook ‘s nachts. Ze kropen onder mijn huid. Tijdens de schrijfopdrachten hielden ze zich even schuil en gingen hun eigen gang. Ze hadden mij als schrijver niet nodig en ontwikkelden zichzelf. En in de vrije middagen bleken ze zich te hebben ontwikkeld en ze verrasten me. Op een of andere manier werkten de schrijflessen door op mijn personages.
De laatste dag presenteerde ik de synopsis van mijn roman in wording, schuchter stelden de personages zich voor. Reuze spannend voor mij: de eerste keer dat ze zich aan de buitenwereld toonden. Ze werden gelukkig goed ontvangen en ik kreeg waardevolle tips, om ze meer gelaagd te maken.
Thuis na de vierdaagse heb ik korte schetsen geschreven ter voorbereiding op het echte werk.
De thema’s worden duidelijker:
Schuldgevoelens en de gevolgen
De fragiele grenzen tussen normaal en “gek’ Binnen de ene context is iets volkomen normaal, binnen een andere is het opeens vreemd
Niets is wat het lijkt
