De schrijfster en haar pen

De schrijfster en haar pen

Traag krast haar pen over het stille schrift  
Het wit kleurt blauw en in de verre hoeken
een stoffig grijs verwant aan oude boeken 
Dan stokt zij, blokkeert zij en saboteert haar drift

Om met een pen weer aan de slag te gaan
voorovergebogen haar lippen gesloten
schrijft zij woorden in akkoorden vastbesloten 
niet te versagen, niet te klagen maar open te staan

Aan zee gezeten op het strand
luistert zij naar wonderlijke  klanken 
schrijft ze met een stok in ‘t zilte zand
Woorden en letters versmelten in elkaar
laten zich drinken als godendranken

Nel Goudriaan, 9 november 2019

Zorgmantel

Zorgmantel

 

uitgediend en afgedragen

eenzaam vod waaraan herinneringen kleven

als kauwgum op een grijze steen

 

afgeleefd en uitgedaan

een lap, een lomp, een lor

waaraan het zweet kleeft

van een sleets geworden rug

 

afgetakeld en verarmd

tot rafels en tot flenters

waarin de jaren zuchten

van toegewijde zorg

 

Nel Goudriaan, 19-10-2019