Hij las gedichten voor uit ‘Koelkastlicht’ en uit zijn nieuwste dichtbundel: ‘Neem de titel serieus.’
Zijn nieuwste bundel us ‘een ode aan psychisch zieken en een troost voor losers.’
De bundel gaat vooral over relaties: van ee ene mens tot de andere, tot zijn familie, tot de maatschappij, tot de wereld.
Het eenvoudige dagelijks leven krijgt een poëtische dimensie.
Rodaan houdt niet van opsmuk of vaag taalgebruik.
Hij wil in weinig woorden tot de essentie komen en dat levert prachtige en verrassende gedichten op met slotregels die blijven hangen.
Zijn manier van voordragen maakte diepe indruk op me: charismatisch, bezielend. Daarbij zelfrelativering en humor.
‘... Pas als de droefheid gezongen wordt,
is het geluk
voor wie geleefd heeft.’
“ ... Ophelis
leven
is mooier dan eeuwigheid.’